Bugüne kadar her konuda yazdım. Tv. Programları, sinema, magazin, doğal hayat, örf adetler ve aklınıza gelen her konuda araştırmacı yazar olarak 2 binin üstünde Blog yazısı yazdım.
Milliyet blog’ta 2013 yılından bu yana yazdığım yazıları 6 milyon 200 bin kişi, şahsi blogum olan balcilar-blog sayfamda 5 milyona yakın kişi bu yazılarımı okudu.
Şimdi de, son 11 yıldır yaşadığım Germencik Dağyeni köyümde emekliliğimi geçiriyor ve yazıyorum.
Doğup büyüdüğüm köyüme ve köylüme hizmet ediyorum. 400 yıllık tarihi olan Dağyeni’e hizmet eden, emeği geçen büyüklerimizle ilgili yazacağım.
İlk blog yazım; Dağyen’de İz Bırakanlar; Katip Mehmet
Dağyeni de çalışkan olduğu kadar, Muhtarların sağ kolu olan çalışkan, iş bitirici bir adam Katip Mehmet.
1905 yılında köyümüzde doğmuş, büyümüştür. Babası Osmanlar’dan Mustafa Ali imiş. Mehmet, bir evin tek oğlu. O yıllarda köyde okul olmadığı için Tire’nin Büyükkale bucağında eğitim görmüştür. Köyden 3 Mehmet birlikte gitmişler. Mehmet Çetin, Mehmet Bircan ve Mehmet Selbes. Öğretmenleri ‘İngiliz Mehmet’ lakaplı Mehmet hocaymış. Bu okulda Osmanlı Türkçesi, eski yazı ve rakamları öğrenmişler. Katip Mehmet eski yazının yanında çok düzgün olarak Türkçe harfleri de yazar okurmuş. Kafası çok çalışır, hesabı da çok kuvvetliymiş.
Askerliğini o yıllarda köyümüz Tire’e bağlı olması nedeniyle Askerlik şubesi de Tire’deymiş. Şubede okur-yazar uyanık kişileri şubede bırakırlarmış. Mehmet de, şube yazıcısı olarak 2 yıl Askerlik şubesinde askerlik görevini yapmıştır.
Askerlik sonrası 1930 yılları başında o devrin köy muhtarına Katiplik yapmıştır.
DAĞYENİ KÖYÜNÜN SOYADI BABASI
Ulu Önder Atatürk, yaptığı devrimlerin yanında 1934 yılında Soyadı Kanunu getirmiştir. Kanun, 21 Haziran 1934 tarihinde kabul edilmiş, 2 Temmuz 1934 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanmış ve 2 Ocak 1935’de yürürlüğe girmiştir. Kaymakamlık’tan Muhtarlara gelen yazı ile herkesesoyadı verilmesi gerekiyormuş. 1935 yılında köy halkına tek tek soy adı verme işi o zaman katip olan Katip Mehmet’e düşmüş.
O zaman Katip Mehmet aile büyüğünü köy odasına tek tek çağırmış, konuşarak soyadı vermiştir. Benim Veli Dedem arıcıymış, o nedenle Balcılar soyadını almışız. Yaptığı işe ve tipine göre kerkese bir soy adı verme işi Katip Mehmet’e düşmüş. Çok çalışkan olana, Çalışkan, sülale ismi var ise, sülalesine uygun soyadları yazılmış, Çetin, Sarı, Kaya, Uslu, Kaya, Yaman ve Avcu gibi şimdiki soyadları verilmiş ve Germencik Nüfus Kütüğüne bildirilmiş, kaydedilmiştir.
Mehmet Çetin 10 yılın üstünde katip olarak çalışmış, sadece Dağyeni değil civar köyler, Selatin, Dampınar, Habipler, Çamköy, hatta Hıdırbeyli’ye bile gider muhtarlık bütçelerini yapar, kayıtlarını kontrol edermiş. İşin garip tarafı at ve eşeğe binmez yürüyerek gidermiş.
Katip Mehmet’in yapmadığı, halletmediği iş yok yok gibiymiş. Zeki iş bilir bir adammış. Kafası da çok çalışırmış. Gülsüm Teyzesinin desteği ile 1960’lı yılların başında, şimdiki, evin kapı dibine Çivril’den getirdiği bir ustaya Kara Fırın yaptırmış. Sırf köye gelen işçi ve garibanların ekmek alması için. Bu Kara Fırın hala duruyor ama çalışmıyor.
Resimdeki Koca Kapı dediğimiz, çift kanatlı kapı o zamandan kalma ve son yaşadığı bu evde hala durur.
Katip Mehmet 10 yılın üstünde o devrin muhtarlarına hizmet etmiş, katiplik yapmış, sonra o zamanki bir muhtarla ters düşünce berber Hasan Hüseyin Aykut’a katipliği devretmiştir.
Mehmet Çetin (Katip Mehmet) 3 evlilik yapmış, son evliliğinden bir erkek Ekrem Çetin (Çakal) ve 2 kız çocuğu vardır.
1991 yılının Haziran ayında 86 yaşında bu dünyadan ayrılmıştır. Dağyeni Köyümüze çok emeği geçmiş, iş bitirici, bir adammış. Dağyeni’de İz Bırakan bir adammış. Allah rahmet eylesin, Nur içinde yatsın.
Abdurrahman Balcılar
Not: Bu yazıyı 19 Aralık 2022 de yazmış ve blog sayfama koymuştum. Her ne olduysa silinmiş, ama kalem bende olduğu için tekrar yazdım koydum.
