Pazar sabahı günlük yürüyüşü yaptım. Sabah kahvaltsını da yaptıktan sonra tansiyon hastası olduğum için, tansiyon ilacımı alırken birden başımın döndüğünü hisssettim. Hemen yatağın kenarına oturdum. Baş dönmem devam ediyordu. Oturduğum yerden yatağın üstüne uzandım.  Sıkıntım devam ediyordu. Ani soğuk terleme başladı, bir tuhaflık olduğunu fark etmiştim. Göğsümde ağrı hissetmiyor, ama başım dönüyor, miğdemde acayip bir bulantı ve kusma isteği vardı. Kalp krizi geçirdiğimi anladım. Bizimkiler incir bahçesinde oldukları için, hemen cep telefonunu çevirdim, yan evde amca oğlum Üzeyir’e telefon ettim. Numarasını çok zor buldum ve çevirdim. Yetiş galiba kalp krizi geçiriyorum, dedim. İçimde kusma isteği vardı. Yattığım yerden kalktım, kalkmamla birlikte yere düştüm. Çıkış kapıısını çarpmışım. Kapı eşiğinden hole ağız dolusu kustum. Aklıma  sabah kahvatısından sonra zehirlenmiş olabileceğim geldi. Zehirlenecek bi şeyler de yememiştim.

Amcaoğlu ambulans çağırmış, ambulans gelmişti. Yürüyecek durumde değildim, sedye ile ambülansa kadar götürdüler. Gelen ambulans doktoru ve hemşire ilk müdahaleyi yaptılar. Bende hiper tansiyon olmasına rağmen, tansiyonum çok düşmüş. 11-5’e inmiş. Hemen serum taktılar. Aydın Devlet Hastanesi acil servisine götürdüler. Ama ben de bu süre içinde öğürme ve kusma isteği devan etti. Acil serviste hemen Ekg çekildi. Kardiyol doktör kalp krizi geçirdiğinmi söyledi. Hemen anjio yapmamız lazım dedi, izin istedi. Sağlığım için kabul ettim. Ameliyathanede kasıktan lokal uyuşturarak damardan girip, anjiygrafik işlemler yapıldı. Uyanık olmama rağmen hiç bir şey hissetmedim. O kısım tamponlandı, sıkıca sarıldı, üstüne en az beş kg.lık kum torpası kondu. Haraket etmemem, en az 6 saat kalcakmış.

Kardiyoloji servisinde odaya yatırıldım. Sırt üstü altı saat yattım. Sonra o kum torbasını aldılar. Kardiyolji doktorunun söylediğine göre, kalplarında genişleme, kalp kapağı ve damarlarında kireçlenme olduğunu söyledi. Çok önemli olmadığını, damarlarda tıkanıklık bulunmadığını söyledi. Kan alındı testler yapıldı. Pazartesi sabah doktor iyi olduğumu görünce ve bir dolu ilaç yazarak taburcu etti.

Bu anlattığım olaydan sonra insan hayatının pamuk ipliğine bağlı olduğu gördüm ve hissettim. İlerleyen yaşlarda kalp krizlerleri insanı oldürmezmiş ama bu bir uyarı. Yaşım 66 Allah ne ömür verdiyse onu yaşayacağız. Hastanelerimiz ve de çalışanları görevlerini çok güzel yapıyorlar. Burada kardiyologi uzmanı doktorum Nurtaç Özer!e ve kardiyolisi servisi çalışanlarına teşükkürü bir borç bilirim. Allah düşürmesin, eksikliğini de göstermesin.

Burada daha önceleri de abnlattığım rahmetli iş adamı Vehbi Koç’un sağlık konusunda anlattığı bir anısını aktarmak istiyorum. Vehbi Koç işaret parmağı ile, bir işareti yapmış. “Evin varsa bir sıfır koyacaksın varlıklar hanesine. İşin varsa bir sıfır daha koymalısın. İş seninse üç sıfır daha koymalısın. İşin iyi gidiyorsa üç sıfır daha. Araban varsa bir sıfır, yazlığın varsa bir sıfır daha. Daha sıfırlanabilir sıfırlar hanesi… O baştaki bir senin sağlığın, o zaman bütün sıfırlar anlamı bir değere ulaşır. Sen yoksan, o sağdaki sıfırların hiç bir değeri yoktur. Sonuç yine sıfırdır.

Bu olay bana bir defa daha gösterdi, her şeyin başı sağlık.

Hekese sağlıkl bir yaşam diliyorum.  Ve de o sağlığımızn kıymetini bilelim.

Saygılar, sevgiler.

Abdurrahman Balcılar

Twitter: abdurrahman balcılar@abbalcilar
Mail : ab.balcilar@hotmail.com
Blog: milliyet.com.tr/cansever
Not: Görsel İnternetten alınmıştır.